قرارداد مدیریتی روشی مطمئن و بی ­خطر برای ورود به یک بازار خارجی است. از طریق قرارداد مدیریتی شرکت از همان ابتدا صاحب عایدات می ­شود.

طی روش فرانشیز مجوز علامت و نام تجاری، فرایند تولید، طرح تولید، حق مجوز، اسرار تجاری و دانش فنی با ترکیبی خاص به شرکتی اعطا می­ شود

در این روش شرکت با انعقاد قرارداد با گیرنده مجوز در بازار خارجی، حق استفاده از فناوری تولید، حق اختراع، برند و یا سایر موارد با ارزش را در قبال دریافت مبلغ یا حق مجوز بصورت پرداخت اولیه یا مقدار مشخصی سالیانه به عنوان حق مجوز واگذار می­ کند.

در روش اتحادهای استراتژیک، هر یک از شرکا باید علاقه ­مند باشد تا بخشی از قدرت کنترلی خود را از دست بدهد و ریسک بالقوه تقویت یک رقیب از کشور دیگر را بپذیرد.

تفاوت بين صادرات مستقيم و غيرمستقيم در اين است كه در صادرات مستقيم توليدكننده به­ جاي تفويض به دیگران، وظيفه صادرات را خود برعهده مي­ گيرد.

صادرات غیرمستقیم زمانی رخ می­ دهد که شرکت تصمیم می­گیرد محصولات خود را از طریق واسطه ­های مستقل از خود به بازار خارجی ارائه کند.