پیشنهاد می شود قبل از مطالعه این بخش، بخش های قبلی این مقاله را از طریق لینک های زیر مطالعه نمائید:

یک رویکرد عملی به مدیریت ریسک در زنجیره تامین

رویکردی ساختاربندی شده در باب مدیریت ریسک زنجیره تامین

مدیریت ریسک های شناخته شده

مدیریت ریسک‌های ناشناخته

ریسک‌های ناشناخته، به دلیل خاصیت ذاتی آن‌ها، پیش‌بینی، ارزیابی و یا ادغام آن‌ها در چارچوب مدیریت ریسکی که در قبل برای ریسک‌های شناخته شده ذکر شده سخت و یا غیرممکن است. براساس تجربه ما، پیش‌گیری از ریسک‌های ناشناخته تنها با تجهیز سازمان به سیستم دفاعی قدرتمند همراه با ساخت یک فرهنگ سازمانی آگاه به ریسک میسر است.

ساخت سیستم دفاعی قدرتمند

اقدامات دفاعی قدرتمند، از فرمت درخواست برای پیشنهاد (RFP) تا آموزش کارکنان، همه با هم کمک می‌کنند تا یک سازمان ریسک‌ها را شناسایی کند و قبل از اینکه سازمان را تحت تاثیر قرار دهند از وقوع آن‌ها جلوگیری کند. شکل زیر لایه‌های رایج و معمول سیستم دفاعی که یک سازمان برای دفاع خود در برابر ریسک‌های ناشناخته  به کار می‌گیرد را نشان می‌دهد.

فرهنگ سازمانی آگاه به ریسک

فرهنگ سازمانی هوشیار به ریسک هم به ایجاد و نگهداری لایه‌های دفاعی در برابر ریسک‌های ناشناخته کمک می‌کند و هم تاثیر بسزایی در افزایش سرعت عکس‌العمل نشان دادن و پاسخگویی سازمان در مواقع وقوع ریسک‌های ناشناخته که سازمان را  تهدید می‌کند، دارد.

• اطلاع رسانی: مدیریت و کارمندان باید قادر باشند که اخبار بد و درس‌هایی که از اشتباهاتشان گرفته‌لند را گزارش و انتقال دهند. این فضای باز موجب ایجاد محیطی می‌شود که در آن صحبت کردن و مواجه با مشکلات ایرادی ندارد. از لحاظ دیدگاه فرهنگی، ضروری است که سازمان در هنگام وقوع ریسک به جای دلسرد شدن و به دنبال مقصر گشتن، به صورت هماهنگ به سوی یک راهکار فوری حرکت کنند.
• شفاف‌ سازی: رهبران باید بطور واضح تحمل سازمان در برابر ریسک را تعیین کرده و آن را اعلام کنند. جلوگیری از ریسک اغلب همراه با یک سری هزینه‌های رو به رشد است و تعیین اینکه کدام ریسک باید جلوگیری شود و کدام ریسک را سازمان می‌تواند متحمل شود، حائز اهمیت است. فرهنگ سازمانی باید به گونه‌ای باشد که علایم هشدار هم برای ریسک‌های داخلی و هم خارجی به اشتراک گذاشته شوند.
• قابلیت پاسخ‌گویی: کارمندان باید بتوانند به سرعت تغییرات خارجی را ملاحظه کنند و عکس‌العمل مناسبی نشان دهند. این امر با ایجاد حس تعلق و مالکیت نسبت به سازمان اتفاق می‌افتد وقتی که اعضا در برابر خروجی‌ها واقدامات و تصمیم‌گیری‌ها احساس مسئولیت کنند.
• احترام: ریسک پذیری کارکنان باید هم راستا با سازمان باشد تا افراد و یا گروه‌ها ریسک و یا اقدامی را متقبل نشوند که باعث سود آن‌ها ولی ضرر کلی سازمان شود.

مسیر پیشرو

زنجیره‌های تامین جهانی غیرقابل بازگشت است؛ همچنین ریسک‌های زنجیره تامین که پدیده جهانی شدن با خود به همراه می‌آورد. طبق تجربه ما ساخت برنامه‌ای مستحکم برای مدیریت ریسک‌های شناخته شده و شناخته نشده زنجیره تامین بسیار ضروری است. رهبران همچنین باید متوجه باشند که مدیریت ریسک تنها محدود به پایه‌گذاری یک سری فرآیندها و مدل‌های مقرراتی نیست بلکه نیازمند تغییر در فرهنگ و باورهای سازمانی نیز می‌باشد. با اجراء این رویکردها، سازمان‌ها می‌توانند احتمال  به حداقل رساندن اختلالات و بحران‌ها در زنجیره تامین افزایش دهند، در عین حال که از تمام ظرفیت استراتژی زنجیره تامین خودشان بهره می‌برند.

مترجم: نیلوفر خستوان

منبع: Mckinsey & Company