۱- محصولات ارگانیک بر طبق قوانین و مقررات وزارت کشاورزی آمریکا (بخش دوم)

۱-۱- کلمات کلیدی

محصولات ارگانیک-کشاورزی ارگانیک-توسعه پایدار-کشاورزی پایدار-محصولات غذایی- بازار آمریکا- گواهینامه ارگانیک- صنایع غذایی-غذای سالم-خرده فروشی-کشاورزی آمریکا-کشاورزی مدرن-کشاورزی صنعتی

۲-۱- تاریخچه کشاورزی ارگانیک آمریکا

کشاورزی ارگانیک معاصر آمریکا در جنبش های کشاورزی گیاخاک (برای تعریف به جدول زیر رجوع شود) در انگلیس و کشورهای قاره اروپا  که در طی سالهای ۱۹۲۰ تا ۱۹۵۰ جریان داشت، ریشه دارد. این جنبش ها در مقابل استفاده گسترده افزون کودهای شیمیایی و ضدآفت های شیمیایی شکل گرفته بودند.

پیشروان کشاورزی گیاخاک اعتقاد داشتند که بالاترین کیفیت مواد غذایی و پایداری کشاورزی با تغذیه خاک و باور ساختن خاک به دست می آید. لذاهدف اصلی آنها افزایش گیاخاک بود. کشاورزی ارگانیک با مزرعه مخلوط مشخص می گردید که شامل عناصر زیر بودند:

• دام و احشام
• خوراک دام
• محصولات کشاورزی
• کودهای سبز

در کشاورزی گیاخاک استفاده از کودها و سموم شیمیایی بسیار کم بود و یا اصلاً نبود چون به دلیل سلامت خاک به استفاده از آنها اساسا نیازی نبود.

در دهه های ۶۰ و ۷۰ نیازی به کشاورزی ارگانیک بیشتر به چشم می آمد چون نگرانی های عموم مردم نسبت به سموم شیمیایی افزایش یافته بود. در چشم مصرف کنندگان عدم استفادده از سم های شیمیایی، بخش مهم کشاورزی ارگانیک بود.

رشد کشاورزی ارگانیک به تهیه استانداردها و سیستم صدور گواهینامه توسط مؤسسات و اشخاص ثابت گردید. این سیستم سه طرف را در بر می گیرد:

• تولیدکننده (کشاورز)
• مصرف کننده (خریدار)
• یک شخص ثالث یک عامل صدور گواهینامه که تایید می کند که محصول برطبق مقررات ارگانیک تولید شده است.

همراه با گسترش صنعت ارگانیک در دهه ۸۰، گواهی دهندگان مختلف استانداردها و رویه های گواهی دهی مخصوص به خود را تهیه کردندو در نتیجه گواهی دهندگان گوناگون گواهی های صادر شده توسط دیگران را مردود می دانستند.

این مشکل نیاز به داشتن یک سیستم هماهنگ استاندارد را طلب کرد. که این سیستم شامل استانداردهایی برای تولید ارگانیک و همچنین برچسب زنی و بازاریابی آنها باید می بود.

 نهایتاً کنگره قانون تولید مواد غذایی ارگانیک در سال ۱۹۹۰ را تصویب نمود. این قانون باعث ایجاد برنامه ملی ارگانیک^[۲] شد که بخشی در وزارت کشاورزی آمریکا  و انجمن ملی استاندارد ارگانیک[۳] می باشد.

انجمن ملی استاندارد ارگانیک از داوطلبانی درگروه های زیر تشکیل شده است:

• تولیدکنندگان ارگانیک (کشاورزان)
• دست اندرکاران فرآورش ارگانیک
• خرده فروشان
• طرفداران قوانین محیط زیست
• دانشمندان
• نمایندگان مصرف کنندگان

ابتدا انجمن ملی استاندارد ارگانیک یک سری استاندارد و یا قوانین  را پیشنهاد می دهد سپس پس از یک دوره بررسی و نظر دهی برنامه ملی ارگانیک در مرود روش اجرای آنها تصمیم می گیرد. علاوه بر تبیین مقررات برنامه ملی ارگانیک وظیفه تایید و تصدیق گواهی دهندگان ارگانیک را برعهده دارد.

۱-۲-۱- تعریف ارگانیک

در سال ۱۹۹۵، انجمن ملی استاندارد ارگانیک تعریف زیر را ارایه نمود:

یک سیستم مدیریت تولید اکولوژیکی که باعث ترفیع و بهبود تنوع زیستی، سیکل ها و دوره های بیولوژیکی و فعالیت های بیولوژیکی خاک می شود.

در سال ۲۰۰۲ برنامه ملی ارگانیک تولیدارگانیک را به شرح زیر تعریف نمود:

تولید ارگانیک، یک سیستم تولیدی است که:

• شرایط ویژه هر سایت را با یکپارچه سازی روش ها و مسایل مربوط به کشاورزی بیولوزیکی و مکانیکی در نظر دارد.
• استفاده دوباره از منابع را گسترش می دهند.
• بالانس اکولوژیکی را ترویج می کند.
• و تنوع زیستی را پاس می دارد.

این تعریف آنچه که تمام مزارع ارگانیک مشترک هستند و آنچه که آنها را از هم متمایز می سازد را معلوم می کند.

هر مزرعه ای یگانه است چون کشاورزان بایستی براساس ویژگیهای خاص عملیات خود مانند نوع خاک، گوناگونی محصولات نیازمندی های باروری، محصولات آفت ها مختلف، تصمیم مدیریتی بگیرند.

لذا هیچ کشاورزی ارگانیکی روشهای یکسانی برای مدیرت کردن مسایل مختلف مزارعشان به کار نمی برند.

همچنین تغییراتی که در شرایط محیطی همچون زمان بارش زمان های سرد و یخ زدگی که در سال های متفاوت، مختلف است. بنابرین یک کشاورزی نمی تواند روش های یکسانی برای سالهای مختلف به کار گیرد.

۲-۲-۱- کشاورزی ارگانیک به عنوان یک سیستم تولید

هر دو تعریف فوق کشاورزی ارگانیک را به عنوان یک سیستم تولیدی بیان می کند.این رویکرد سیستمی تلاش دارد چگونگی کارکرد بخش های مختلف سیستم با یکدیگر را دریابد. در این نگرش سیستمی کشاورز چگونگی تعامل عناصر درگیر سیستم مانند خاک، آب، گیاهان، جانوران، حشرات، باکتریها، قارچ ها، را در نظر می گیرد که چگونه ممکن است این تعامل باعث بوجود آمدن مشکلات بشود و بتواند از آنها جلوگیری کند.

ابزار مدیریت کشاورزی شامل سه گروه مجزا است:

• کشاورزی / پرورشی (مانند کاشت اقلام مقاوم به بیماری ها)
• بیولوژی (تله های فرومونی برای آفت ها)
• مکانیکی (شخم زنی مناسب)

کشاورزان ارگانیک این سه تکنیک را با هم ترکیب کرده و یک سیستم مدیریت پربار و کارآمد به وجود می آورند که اثر عوامل محیطی خارج از مزرعه را کمترین حد برسانند. تمام کشاورزان ارگانیک این رویکرد را به کار برند اما اهداف ویژه آنها چگونگی به کارگیری آنها را معین می کند.

از ابتدای کار کشاورزی ارگانیک براساس قائده پایداری بوده است.پایداری به معنای برآورده ساختن نیازهای کنونی بدون به خطر انداختن آیندگان و برآورده سازی نیازهای آنها است. در عمل کشاورزی پایدار به معنای ساخت خاک به وسیله سیستم بارورسازی با عناصر داخلی مزرعه بدون استفاده از عناصر مصنوعی و خارجی مثل کودهای شیمیایی است.

بسیاری از کشاورزان که از کشاورزی معمولی به سیستم های ارگانیک روی می آورند، متوجه می شوند که در طول زمان با افزودن مواد ارگانیک جمعیت میکروبهای خاک، و بی مهرگان به طور طبیعی افزایش می یابد درنتیجه یک خاک غنی و پربار به دست می آید. این فرآیند سال ها طول می کشد و به هنگام خود، خاک سالم که بطور بیولوژیکی فعال است، گیاهان سالم تولید می کند. در این زمان کشاورزان به افزوده عوامل خارج از مزرعه کمتر نیاز خواهند داشت. چون محصول آنها در مقابل خشکسالی، بیماریها و آفتها بهتر مقاومت خواهد کرد.

اضافه بر ساختن خاک سالم، کشاورزان ارگانیک موفق، به پیشگیری از مشکلات توجه خاصی دارند. برای مثال برای جلوگیری و مقابله با مشکل آفتهای حشرات، محیط مناسب برای حشرات مفید که دشمن آنها هستند فراهم می کنند.

گاهی اوقات اهمیت ساخت خاک و نیاز به رویکرد سیستمی به تولید ارگانیک دست کم گرفته می شود. برای مثال یک روش استاندارد در در کشاورزی معمولی، کشت یک قلم در سطح وسیع می باشد. که این برای حشرات و آفات خیلی جذاب است. کشاورز جمعیت آفات را تحت نظر می گیرد و درصورتیکه جمعیت به قدری زیاد شد که ممکن است به محصول آسیب برسد، کشاورز آفت کش (سم) را به کار می برد.

وقتی کشاورز ارگانیک با ذهنیت جایگزینی عناصر تولید به کشاروزی ارگانیک نگاه می کند، او نیز همین روش را به کار می برد با این تفاوت که از سموم ارگانیک مورد تأیید استفاده می کنند. این رویکرد می تواند باعث سرخوردگی کشاورز گردد. چون در مقایسه با کشاروزی معمول دسته ابزار در اختیار کشاورز ارگانیک (مثلاً در اینجا انواع سموم ارگانیک) بسیار محدودتر و گرانتر است. در کل روش جایگزینی عناصر توسط قوانین و مقررات ارگانیک توصیه نمی شود.

رویکرد دیگر به کشاورزی ارگانیک، ارگانیک به دلیل عدم رسیدگی    و غفلت است. در این رویکرد هیچ ورودی استفاده نمی شود و سیستم به حال خود رهاست. کشاورز از مواد شیمیایی ممنوع استفاده نمی کند ولی از سیستم ها و روش های مدیریت مزرعه که برای بارورسازی خاک و جلوگیری از آفات و بیماری ها به کار می روند نیز استفاده نمی کند. در این رویکرد باعث کیفیت پایین محصول و بهره وری پایین خواهد شد که در تضاد با مدیریت فعال بازسازی خاک و ترویج و بهبود تنوع زیستی است.

۳-۲-۱- برنامه ملی ارگانیک[۴]

برنامه ملی ارگانیک در سال ۱۹۹۰ برای تهیه مقررات مربوط به تأیید و صدور گواهینامه ارگانیک آغاز شد. این مقررات از ماه اکتبر سال ۲۰۰۲ به اجرا درآمد که شامل تولید محصولات کشاورزی و باغبانی، تولید محصولات دامی، و فراآورش و برچسب زنی می شود[۵].

محصولاتی که در آمریکا به عنوان ارگانیک فروخته می شوند باید بر طبق مقررات مربوطه ارگانیک باشند و توسط یک مرجع صدور گواهینامه معتبر و تأیید شده توسط وزارت کشاورزی آمریکا تإیید و تصدیق گردند. در حدود ۱۰۰ مرجع صدور گواهینامه تایید شده توسط وزارت کشاورزی آمریکا[۶] در سراسر جهان  وجود دارد.

بسیاری از کشورها، مانند ژاپن و اعضای اتحادیه اروپا استانداردهای مختص به خود و برای محصولات ارگانیک دارند و تولیدکنندگان محصولات ارگانیک که قصد صدور محصولاتشان را به کشورهای دیگر دارند بایداز خریداران خود سؤال کنند که علاوه بر تأییدیه و گواهینامه های ارگانیک وزارت کشاورزی آمریکا نیاز به گواهینامه اضافی دارند یا خیر.

آمریکا، کانادا و اعضای اتحادیه اروپا برنامه برابری و همسانی دارند. طبق آن محصولاتی که دارای گواهینامه ارگانیک وزارت کشاورزی آمریکا هستند می توانند به عنوان محصولات ارگانیک در کانادا و اتحادیه اروپا عرضه شوند البته در این جا موارد استفاده هم وجود دارد که واریانس حیاتی[۷] نامیده می شوند.

به عنوان مثال در کشورهای اتحادیه اروپا میوه هایی که برای جلوگیری از بیماری ها در آنها از آنتی بیوتیک ها استفاده شده است (مثل استفاده از استرپتوماسین برای کنترل آتشک در سیب و گلابی) ارگانیک محسوب نمی شوند.

[۱] Humus

[۲]National Organic Program (NOP)

[۳] National Organic Standard Board (NSOB)

[۴] National Organic Program

[۵] برای مقررات مربوط به عنوان زیر رجوع شود:

Title 7, Part 205, of the Code of Federal Regulations

[۶] USDA Accredited Certifying Agents (ACA)

[۷] Critical Variance