میزان منابعی که کشورها صرف تحقیق و توسعه می‌کنند

نوآوری می‌تواند یک مزیت رقابتی عمده برای هر اقتصاد توسعه‌یافته باشد.

دستیابی به نرخ پایدار نوآوری، امری ساده نیست. واقعیت این است که ارزیابی میزان نوآوری خروجی، دشوار و پیچیده است و متغیرهای زیادی در سطح ملی در آن دخیل است.

 مخارج تحقیق و توسعه (R&D) قطعاً یکی از این شاخصه‌هاست؛ این در حالی است که هزینه کردن بر روی تحقیق و توسعه مستقیماً منجر به خروجی‌های نوآورانه نمی‌شود اما مؤید خوبی برای تشخیص میزان تخصیص زمان، سرمایه و تلاش‌های منتهی به نوآوری در تحقیق و توسعه و طراحی محصول است.

مقدار هزینه و سهم کشورها برای تحقیق و توسعه

اینفوگرافی زیر از سایت هاو ماچ[۱] آورده شده است و تقریباً اعداد مرتبط با تحقیق و توسعه همه کشورها را مقایسه می‌کند. این اینفوگرافی از اطلاعات جمع آوری شده توسط موسسه یونسکو برای آمارهای (برابری قدرت خرید) استفاده می‌کند.

همانطور که در پایین می‌بینید، مخارج تحقیق و توسعه به شکل عمده‌ای در بالای زنجیره متمرکز شده است:

 چین (۳۷۰.۶ میلیارد دلار) و ایالات متحده (۴۷۶.۵ میلیارد دلار) روی هم رفته ۴۷% از کل مقدار هزینه صرف شده برای تحقیق و توسعه را در جهان صرف می‌کنند و اگر آلمان و ژاپن را هم اضافه کنیم این عدد به ۶۲.۵% می‌رسد.

کشورهایی که در این فهرست نیامده اند در مجموع ۱۵% هزینه صرف شده کلی برای تحقیق و توسعه را شامل می‌شوند.

 مقایسه تحقیق و توسعه براساس درصد تولید ناخاص ملی (GDP)

اندازه گیری تحقیق و توسعه در شرایط مطلق نشان می‌دهد که تحقیقات بیشتر در کدام کشورها رخ می‌دهند اما از نشان دادن مخارج تحقیق و توسعه بصورت نسبی ناتوان است.

کدام کشورها درصد بیشتری از اقتصادشان را به تحقیق و توسعه اختصاص می‌دهند؟

مشخص است که کشورهایی مانند کره جنوبی و ژاپن نسبت بیشتری از اقتصادشان را صرف تحقیق و توسعه می‌کنند و بدین دلیل است که در جدول مخارج تحقیق و توسعه بصورت مطلق نیز جایگاه بالایی دارند.

همچنین کشورهایی با اقتصاد کوچک مانند اسرائیل (۴.۲%) وجود دارند که قسمت خیلی زیادی از اقتصادشان را که از میانگین نرمال بیشتر است، صرف تحقیق و توسعه می‌کنند.

[۱] – HowMuch.net