Menu
در بخش قبل صادرات، مزایای صادرات، معایب صادرات و مشکلات صادرات و همچنین عوامل مؤثر بر انتخاب انواع روش های صادراتی و انواع روش های صادرات غیر مستقیم و صادرات مستقیم پرداخته شد. در این بخش دومین روش ورود به بازاریابی بین الملل (اتحادهای استراتژیک) شرح داده می شود.
روش های ورود به بازارهای بین المللی, صادرات, واردات, تراز تجاری, کانال های صادراتی, جهانی شدن, اتحاد استراتژیک, سرمایه گذاری مستقیم خارجی, همکاری مشترک, بازار خارجی, صادرات مستقیم, صادرات غیر مستقیم
امروزه شرکت ها با محیط هایی مواجه هستند که درجه بالایی از پویایی، تنش و عدم قابلیت پیش بینی را دارند. در این محیط تازه زمان واکنش در برابر رویدادها شدیداً کاهش یافته است و شرکتی که در این محیط فعالیت می کند، باید آماده باشد تا ارزش های منحصر به فردی را برای مشتریان ایجاد کند و دارای مزیت رقابتی باشد. در این میان این سؤال مطرح است که چرا شرکتی که در صنعت یا بازار خود بهتر از سایرین است علاقه مند به همکاری با رقبای خود می باشد؟ برای این کار دو دلیل وجود دارد: یکی از این دلایل برخورد مناسب با چالش نفوذ و توسعه فعالیت ها در محیط های پیچیده، پرتلاطم و غیرقابل پیشبینی است؛ چرا که همکاری یکی از روش‌های اخذ مهارت، منابع و دانش فنی جهت مواجهه با پیچیدگی ها در انجام کسب و کار در کشورهایی است که درک فرهنگ، قوانین و شیوه فعالیت های محلی برای موفقیت شرکت ها ضروری می باشد. دلیل دوم برای همکاری، استفاده از فرصت ها برای بهره برداری های اهرمی از سرمایه می باشد. شرکتی که دسترسی محدودی به سرمایه دارد جهت گسترش فعالیت به شرکایی نیازمند است. این وضعیت در شرکت هایی که دارای بخش های متعددی هستند و منحنی عمر هر یک از محصولات آنها در مراحل متفاوتی است، بیشتر صدق می کند.
اتحادهای استراتژیک در سطح جهانی، راهی برای همکاری شرکت ها و احتمال توسعه فعالیت های جهانی آن ها است. معمولاً این توافقات و مشارکت ها دارای ویژگی های زیر است:
در روش اتحادهای استراتژیک، هر یک از شرکا باید علاقه مند باشد تا بخشی از قدرت کنترلی خود را از دست بدهد و ریسک بالقوه تقویت یک رقیب از کشور دیگر را بپذیرد. با وجود این نقاط ضعف، اتحادهای استراتژیک به دلایلی چند، جذاب هستند. نخست آنکه هزینه زیاد توسعه یک کالا ممکن است شرکت را مجبور کند تا به مشارکت علاقه نشان دهد. دوم اینکه نیاز به فناوری تعداد زیادی از محصولات جدید، به معنی آن است که یک شرکت خاص ممکن است فاقد مهارت ها و دانش فنی باشد و این مهارتها را بتواند از طریق اتحادهای استراتژیک به دست آورد. در وهله سوم اینگونه توافقات ممکن است بهترین روش برای دسترسی به بازارهای ملی و منطقه ای باشد. درنهایت ورود به اتحادهای استراتژیک فرصت مهمی را برای یادگیری فراهم می کند؛ به گونه ای که برخی این نوع از توافقات را مسابقه ای برای یادگیری دانسته اند.
کلید برقراری یک توافق قراردادی مناسب که برای طرفین راضی کننده باشد ارزیابی واقعی از نقاط قوت و ضعف شرکت در رابطه با همکاری مشترک است. همچنین ارزیابی تعهد شریک احتمالی به این همکاری و تمایلش در به اشتراک گذاشتن منابع برای مشارکت ضرورت دارد. به طور کلی توافقات قراردادی به شرکت اجازه می دهد تا از دارایی‌ها، شایستگی‌ها، قابلیت‌ها و امکاناتی استفاده کند که به طور مستقیم در دسترس خودش نیست و تنها در مقابل به اشتراک گذاشتن دارایی و امکانات خودش، قادر است از آن استفاده کند.
به طورکل در فرایند یافتن شریکی مناسب، شرکت با چهار مسئله پیچیده روبرو میشود.
در بخش بعدی انواع اتحادهای استراتژیک شرح داده خواهد شد….
[۱]. Strategic Alliances
ما گروهی از مدیران و متخصصان مدیریت، مهندسی، استراتژی و بازاریابی با تجربه بین المللی هستیم که در پی ارتقای سطح دانش کاربردی مدیریت در پهنه صنعت و تجارت کشوریم. در این راه آماده ارایه خدمات در شاخه های کسب وکار گوناگون و صنایع مختلف هستیم.
آدرس: تهران، دهکده المپیک، دانشگاه علامه طباطبایی، دانشکده مدیریت و حسابداری
شماره تماس: ۰۹۱۹۸۳۶۶۳۶۱
ایمیل: Ibc.consulting2020@gmail.com
استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.
