۵ دلیل که چرا بعد از مصاحبه نهایی با سکوت مطلق روبرو می‌شوید

در هنگام فرآیند مصاحبه شغلی، سه واقعیت را می‌توان بازشناخت:

1. پیشنهادی (شغلی) دریافت می‌کنید.
2. پیشنهادی (شغلی) دریافت نمی‌کنید.
3. زمان زیادی را صرف انتظار برای دریافت پیشنهاد می‌کنید.

متأسفانه در مورد بسیاری از مردم، سناریوی آخر واقعیتی است که همیشه رخ می‌دهد و همین مورد دلیل بسیاری از استرس‌ها و نگرانی‌های مردمان را می‌سازد.

بیشتر شرکت‌ها می‌گویند مدت‌زمان انجام فرآیند مصاحبه تا ارائه پیشنهاد (جواب) به مصاحبه‌شوندگان حدوداً زمانی بین دو تا چهار هفته است، درحالی‌که یک متقاضی کار می‌تواند به شما بگوید که این مدت‌زمان تقریباً همیشه خیلی بیشتر طول می‌کشد.

بعد از هفته‌ها انتظار کشیدن و تلاش برای وارد شدن از درب شرکت، این مورد می‌تواند بسیار گیج‌کننده و ناامیدکننده باشد و مخصوصاً زمانی بسیار استرس آفرین است که شما تقریباً اطمینان دارید که مصاحبه را با موفقیت پشت سر گذاشته‌اید.

چرا زمانی که با فردی قراری می‌گذارید، افراد با اینکه به شما می‌گویند این کار را انجام خواهند داد، بسیار به‌ندرت به شما مراجعه می‌کنند؟ آیا کدی مخفی وجود دارد که می‌گوید بهترین کار قرار دادن افراد در برزخ است؟ یا شاید شرایطی غیرقابل‌کنترل وجود دارد که افراد را از دادن آخرین خبرها (آپدیت) به شما منع می‌کند؟

به‌عنوان یک عضو از تیم HR Insider تمایل دارم تا پرده را برای لحظه‌ای کنار بزنم و به شما اجازه دهم تا کاملاً در جریان قرار بگیرید و ببینید پس‌ازاینکه دور آخر مصاحبه را به اتمام رساندید، چه اتفاقاتی در پشت‌صحنه می‌افتد.

۱- آن‌ها با افراد دیگری در حال مصاحبه هستند.

فکر کردن به این واقعیت برایتان سخت اما شما تنها شخصی نیستید که برای سمت موردنظر با او مصاحبه می‌شود. به‌طور میانگین برای هر شغلی که درخواست استخدام داده می‌شود، ۲۰۰ تا ۲۵۰ متقاضی مراجعه می‌کنند و تقریباً حدود ۴ تا ۶ نامزد شغل مرود نظر به مصاحبه دعوت می‌شوند و مصاحبه از هرکدام دو تا سه دور طول می‌کشد و حتی ممکن است این فرآیند مدت‌زمان بیشتری نیز به طول بیانجامد. استخدام‌کنندگان معمولاً پیش از گرفتن تصمیم نهایی با تمام افراد احتمالی متناسب با شغل موردنظر، دیدار می‌کنند. اگر شما جز اولین کسانی هستید که مصاحبه می‌شود، بدین معناست که باید صبر کنید تا تمام مصاحبه‌کنندگان کار خود را به اتمام برسانند، پیش از اینکه هرکدام ۱) قادر باشد تا تصمیمی بگیرد و ۲) شما را از تصمیم گرفته‌شده مطلع کنند.

۲- آنها در حال جمع‌آوری بازخورد از هر مصاحبه‌کننده هستند.

عامل مهمی که بر تصمیم نهایی اثر می‌گذارد، جمع‌آوری بازخوردهای (دریافت شده توسط مصاحبه‌کنندگان) مربوط به هرکدام از نامزدهایی است که در فرآیند مصاحبه شرکت داشته‌اند.. شاید اولین کسی که با شما مصاحبه کند، سمتی را به شما پیشنهاد دهد اما لازم است تا بقیه مصاحبه‌کنندگان نیز مصاحبه خود را انجام دهند و آنها را سبک و سنگین کنند.

درجه دشواری مصاحبه در هر شرکت متفاوت است یعنی به‌طور مثال فرآیند می‌تواند آسان باشد، به‌نحوی‌که هر شخص ایمیلی را همراه با خلاصه‌ای از مکالمه و توصیه‌نامه استخدام ارسال کند یا فرایند مصاحبه پیچیده باشد همانند پر کردن پرسشنامه‌ای که از طرفین درگیر درخواست می‌کند تا بر اساس صلاحیت‌های مشخص افراد را بررسی کنند و به هرکدام امتیازی دهند و تفسیر یا سندی در مورد هرکدام آماده کنند. حتی اگر فرایند جمع‌آوری در انتهای ساده‌تر طیف باشد، هنوز هم باید سطحی از هماهنگی و یکپارچگی روی دهد که زمان‌بر است.

در یک دنیای آرمانی -جایی که هیچ شخصی بیمار نمی‌شود و مشکل اورژانسی خانوادگی بروز نمی‌کند یا افراد به تعطیلات نمی‌روند – جمع‌آوری بازخورد می‌تواند تنها حدود چند هفته طول بکشد اما اگر هرکدام از این متغیرهای زمان‌بر اضافه شوند، این مقدار زمان به میزان قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد.

۳- آنها با کارهای دیگری نیز درگیر هستند.

مدیر استخدام علاوه بر اینکه شخصی کلیدی در فرآیند مصاحبه است، امکان دارد شغلی داشته باشد که انجام برخی کارها در قالب فرآیندهای روزانه ضروری باشد. همچنین، اگرچه تصمیم‌گیری در مورد وضعیت انتخاب یا عدم انتخاب شما یکی از موارد مهم فهرست کار او (to-do list) است (وضعیت قبولی یا رد شدن در مصاحبه)، اما احتمالاً مسئله ضروری یا مشکل پرفشار نامناسب یا درخواستی اضطراری وجود داشته باشد که باید به آن رسیدگی شود؛ بنابراین تأخیر در ارسال نظرات خودش به کمیته تجمیع نظرات اتفاق غیرمنتظره‌ای نیست.

۴- آنها هنوز تصمیم قطعی نگرفته‌اند.

گاهی اوقات به شما گفته می‌شود که هنوز تصمیم نهایی گرفته نشده است؛ ضروری است که شما این خبر را قبول کنید. فرآیند جذب، استخدام و به‌کارگیری کارمندی جدید، در هر دو زمینه پولی و زمانی پرهزینه است، بنابراین سازمان تمایل دارد که پیش از دادن شغل به هر شخص، اطمینان صددرصدی داشته باشد. حداقل چیزی که هر سازمانی می‌خواهد این است که شخصی را استخدام کند که چند ماه بعد از استخدام کار، با استعفا از کار کناره‌گیری نکند یا بدتر از آن، ‌وقتی‌که نتیجه مطلوب را دریافت نکند، کار را رها کند.

۵- آنها به شما پیشنهاد کار نمی‌دهند.

گاهی متأسفانه سکوت رادیویی به این دلیل است که شرکت انتخاب نشدن شما را اطلاع نمی‌دهد. این مورد غیرمنصفانه است-مخصوصا اگر شما چندین دوره از فرایند مصاحبه را گذرانده باشید- اما درواقع تعداد کمی از مصاحبه‌های شما با این حالت به اتمام می‌رسد. اگر این حالت روی داد، مدتی وقت بگذارید تا آنچه را که تاکنون به‌خوبی انجام داده‌اید را به آن‌ها اطلاع دهید- متنی قوی بنویسید، در آن فهرست تجارب و کارهای انجام‌شده خود را بیاورید و آن‌ها را در دور اول یا دوم مصاحبه‌ها با ارائه‌ای آسانسوری تحت تأثیر قرار دهید و اطمینان حاصل کنید که بیش از این‌ها را در حین جستجوی بیشتر برای یافتن شغل انجام دهید.

آگاه هستم که انتظار برای دریافت پاسخ از یک مصاحبه استخدامی در شغلی که مدت‌ها به دنبال آن بوده‌اید، به چه اندازه دشوار است؛ انگار زمان از حرکت بازایستاده و حرکت نمی‌کنید؛ پس به‌جای آنکه هر ۳۰ ثانیه صفحه ایمیل خودتان را ریفرش کنید و خودتان را دیوانه کنید، وقت بگذارید و به تمام بخش‌های فرآیندی که پشت سر گذاشته‌اید فکر کنید، مخصوصاً بخش‌هایی که خارج از کنترل شما هستند و ممکن است منشأ تأخیر باشند.

توصیه من به شما: جستجوی شغل را تا زمان دریافت یک پیشنهاد شغلی رسمی، مناسب و دلخواه متوقف نکنید. به‌طورکلی، اگر کارفرمایی که قرار بوده در مورد استخدام یا عدم استخدام شما پاسخ دهد، پاسخ نداده است و دو هفته از زمان مصاحبه گذشته است؛ مطمئن باشید که آنها کسی دیگر را انتخاب کرده‌اند.

پیگیری موضوع در راستای دریافت پاسخ مستقیم بد نیست اما یادتان نرود که نباید بیش از نیاز روی موضوعی توقف کرد یا اینکه اوقات انتظاری را برای خودتان رقم بزنید که هر دقیقه‌اش عذاب است. اگر در حین این سکوت دریافتید که مطمئناً آنها شما را ازدست‌داده‌اند، وقت آن رسیده که ادامه دهید و سعی کنید از تعداد شکست‌هایتان بکاهید.